Narodowe Centrum Badań Jądrowych: kompetencje oraz zaangażowanie w programy badawcze w zakresie energetyki jądrowej

Ośrodek jądrowy w Świerku od początku swojego istnienia w 1956 r rozwija kompetencje w zakresie energetyki jądrowej i jej fizycznych podstaw. Po przerwaniu budowy elektrowni jądrowej w Żarnowcu środek ciężkości prac w Świerku przesunął się w kierunku zastosowań medycznych i materiałowych. Po decyzji rządu z 13.01.2009 r. o rozpoczęciu prac nad Programem Polskiej Energetyki Jądrowej, instytuty ze Świerku niezwłocznie rozpoczęły przygotowania do wsparcia tego programu. Przełomowym punktem było połączenie instytutów i utworzenie Narodowego Centrum Badań Jądrowych. Powstał największy w Polsce instytut badawczy z ponad 1000-osobowym personelem. Dzięki środkom z funduszy unijnych istotnie odmłodzono kadrę i rozpoczęto modernizację infrastruktury badawczej i technicznej. Zintensyfikowano współpracę z organizacjami międzynarodowymi (MAEA, Euratom, SNETP, OECD NEA), wiodącymi ośrodkami badawczymi (zwłaszcza francuskim CEA) oraz producentami reaktorów. Wspólnie z instytutami z Czech, Węgier i Słowacji utworzono stowarzyszenie Vysegrad-4 for Generation-4 Reactors (V4G4), służące rozwojowi nowych technologii reaktorowych. Dzięki tym działaniom NCBJ dysponuje dziś zespołami eksperckimi zdominowanymi przez młodych ludzi, kierowanych przez ekspertów z dużym doświadczeniem. Posiada i ciągle rozwija unikalną infrastrukturę badawczą (reaktor MARIA, Laboratorium Badań Materiałowych, i.in.) i obliczeniową (Centrum Informatyczne Świerk). Aktywnie uczestniczy w wielu programach europejskich, a jeden z nich – dotyczący kogeneracji jądrowej – koordynuje. Obecnie potencjał NCBJ jest wykorzystywany głównie we współpracy międzynarodowej. Celem niniejszego opracowania, przygotowanego w 2 lata po utworzeniu NCBJ, jest przedstawienie możliwości zaangażowania instytutu w budowę polskiej energetyki jądrowej – jednego z głównych celów do jakiego został utworzony.